e- ερωμένη του Σέρφερ
Αντί εισαγωγής
- Επιθυμώ να δω με ποιόν μιλάω...
- Επιθυμώ να δω σε ποιόν μιλάω με τί από αυτόν
μιλάω...
μέσα στην πιο τεταμένη σχέση
με την αδυναμία μου ν' αποφασίσω αν θέλω να δω
να βλέπω την επιθυμία μου,
θα σου παραχωρήσω την απόφαση...
Η «e-ερωμένη του Σέρφερ» λοιπόν, αφορά έναν ερωτικό διάλογο κυρίως, δύο προσώπων μέσω σύγχρονης ιντερνετικής αλληλογραφίας, οπότε, και στη δεκαετία της συνομιλίας τους, κάνουν χρήση όλων των μέχρι σήμερα ιντερνετικών εφαρμογών προκειμένου να επικοινωνήσουν, έτσι ώστε, με κάθε δυνατό μέσο, τεχνικό, καλλιτεχνικό, αργκό ή λόγιο, να γοητευτεί και να κατακτηθεί ο ένας από τον άλλον. Παράλληλα, συμβαίνει και η σχέση τους δια ζώσης, θυελλώδης κι αυτή, πράγμα που δεν τους εμποδίζει να συνεχίζουν όμως απρόσκοπτα την αλληλογραφία. Η γραφή (ηλεκτρονική πλέον), συνεχώς περιπλανιέται κι ακροβατεί, τεντώνεται σαν χορδή και συχνά εκπίπτει κάτω και πέρα από τα όρια, κάνοντας τη γλώσσα εξαίσιο ή μαυλιστικό όργανο έκφρασης του πάθους. Μέσα από site γνωριμιών στον αχανή Κυβερνοχώρο, τραγούδια στο YouTube, mail στο internet, ανταλλαγή sms στο κινητό τηλέφωνο ή αργότερα, στο viber, αυτή και μόνη, η πλάνης γραφή, τεχνουργεί τους χαρακτήρες, (και τανάπαλιν), διηγώντας μας, το χρονικό ενός παράδοξου, αυτοκαταστροφικού, αλαζονικού και μεγάλου έρωτα, με ανοιχτό τέλος.
[...]
F: ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΖΑΛΗ ΑΠΟ ΠΟΡΕΙΕΣ ΗΛΙΩΝ...
ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
C: ΕΙΣΑΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Ο ΚΑΤΑΡΡΥΤΟΣ
F: ΚΙ ΕΙΣΑΙ Η ΑΙΤΝΑ ΜΟΥ. ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΕΦΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΛΑΒΑΣ... ΘΑ ΕΠΙΖΗΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ?
[...]
XΡΕΩΜΕΝΑ ΡΗΜΑΤΑ / ΧΩΡΙΣΜΟΣ
[...]
Στην απορια των ματιων σου —χωρις ποτέ να δω μια αρνηση, γαμώτο σου, της προσφορας, της συντροφικοτητας και του ποθου, της αγαπης έστω μια φορα κατάλαβα ολη μου την ιδιοτελεια, οταν γινομουν παραλογος, οταν ειρωνευομουν την πολύτιμη ιδιωτικοτητα σου, οταν σου ελεγα αισχρα πως σε θελω για μένα, πως σε θελω μονο για τον εαυτο μου.
«Χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω» τραγουδούσαμε, και μιλουσαμε για εναν στιχο που παει πολυ μακρυτερα απο τη ρουτίνα του βιωματος ενος χωρισμού, θυμάσαι; Στάσου να στο εξηγησω: Δεν ειχα τροπο να ζω μακριά απο σένα, οταν καποτε μου ειπες πως εισαι το δεκανίκι μου και παραλιγο να γινω βιαιος, είχες και σ’αυτό δικιο, αλλα η κατάθεση της ζωής που μου χαριζες, που μου προτεινες, ηταν πολυ πιο ουσιαστική απ’οσο ηξερα, απο τις πρόβες ζωης που εκανα ως τοτε...
δεν υπήρχε όμοιο της καταθεσης αυτης και δεν ημουν κενος, απλως διψούσα να διαλέγομαι τη Θεαση του
Κοσμου μεσα απο τη δική σου θεσπεσια εμπειρια καιποιος τυφλος, Ψυχή μου oλόδικη, δεν θαθελε το φως
του...
Βόηθα να παψει ο εφιάλτης την εικονογραφηση του στο πρωινο ξυπνημα: Σαν τρομακτικο εντοσθιο πάλλει
μεσα μου αυτος ο εμετικος μαυρος μυκητας του χωρισμού, που ολο διογκωνεται, με εκδηλη την αγωνίαγια το ποιο θα ειναι το τελικο του σχήμα, μπας και τονφτυσει επιτέλους η πληγη μου στο φως...
Έχω αναγκη της Ιεροσύνης σου σε ολα τα χρεωμένα μου ρήματα που εκλιπαρουν καθαρτηριο:
Μετάλαβέ τα
Νοιωσε πως σε λατρευω, δέξου με ξανα!
Ο Τρελαθος σου
25/5/13
[..,]
Η ΕΛΑΦΡΟΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ: ΤΟ ΠΥΚΝΟΜΕΤΡΟ
F: ΕΙΜΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΗΧΗΣΕΙΣ ΤΙΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΦΙΛΙΩΝ ΤΩΝ ΑΓΓΙΓΜΑΤΩΝ
ΣΟΥ… Σ’ ΑΓΑΠΑΩ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΟΛΗ ΟΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ…
C: ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ ΠΑΝΑΛΑΦΡΟN ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΙΣ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΑ-
ΡΟΣ ΑΒΑΣΤΑΧΤΑ ΜΕ ΛΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΩ... ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΘΕΜΕΛΙΟΥ ΟΓΚΟΛΙΘΟΣ Ή ΔΙΑΜΑ-
ΝΤΑΚΙ ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΕΤΟ: ΕΙΝΑΙ ΠΥΚΝΗ ΜΟΡΦΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΨΗΛΑΦΗΤΗ, Σ’ ΑΦΗΝΕΙ ΜΑΛΑ'ΚΑ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ...
[...]
(τηλεφώνημα)
F: θαυμασιος εξοπλισμος η φωνη σας μου αφηνει μικρα δαγγωματα
C: Υπόσχομαι η ανάσα μου στην Προστακτική να σας ματώσει
[...]