Η Πέμπτη Φάλαγγα είναι εδώ

Ξαμολήθηκαν τα τσιράκια του καθεστώτος μιας «ιδιότυπης» χούντας που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, να στηλιτεύσουν με αθλιότητες επιπέδου γηπέδου για κους-κους, τη δήλωση μιας καλλιτέχνιδος για τις αρχές της, ενώ εκείνη, είχε τα κότσια, την ευαισθησία και την αγνότητα να μιλήσει επιτέλους για τ’ αυτονόητα που όφειλε να καταγγείλει και να βροντοφωνάξει κάθε ενεργός πολίτης, ανεξαρτήτως ιδιότητας (αλλά βλέπετε εδώ, μιλάμε για τη Νατάσσα Μποφίλιου κι αυτό έχει κάποιο βάρος…), σ’ αυτή τη βαριόμοιρη χώρα: Το Δικαίωμα στην αντίσταση, την απουσία συλλογικού οράματος για κάτι τέτοιο και τη δικτατορική τακτική της Ε.Ε. απέναντι στα «ισότιμα» κράτη-μέλη της, μετατρέποντας παράνομα και πέρα από κάθε Ευρωπαϊκή αξία, τη χώρα μας, σε αποικία χρέους.

Σε λίγο θ’ απαγορεύεται να μιλάμε για ό,τι δε συνάδει με τη δική τους «Πολιτική Ορθότητα», θα πρέπει να το βουλώνουμε και να ξαναϋπογράφουμε δηλώσεις μετανοίας σχετικά, με το ποιά αριστεροσύνη και ποιά ευρωπαϊκότητα την έχει πιο μεγάλη. Κι αν τα χρυσαύγουλα είναι το προφανές φασισταριό, η Πέμπτη φάλαγγα είναι εδώ, με πολύ απτό βιογραφικό σε νέες περιπέτειες, για την καταβαράθρωση της Άποψης και της Σκέψης. Κι αν παρόλα αυτά, δε γίνεις καλό κι αδιάφορο παιδί, αν συνεχίσεις να πιστεύεις σε Ιδέες και σε προγονικές αξίες, αν δε φοβάσαι να τις λες, αν προσπαθείς εντέλει να μη χάσεις τα λογικά σου, απ’ όλα βρε, έχουμε στο παραΣύνταγμα-Μνημόνιο (τώρα που έχει αυγατίσει η νομική φαρέτρα του) και σε μπαγλαρώνουμε κι άμα λάχει!